Γενική προσέγγιση
Από τα ηλεκτρόνια στα μόρια

Οι διευρωπαϊκές πολιτικές των ΑΠΕ συνολικά εδώ και πολλά έτη συγκλίνουν στην ορθολογικότερη αξιοποίηση του Βιοαερίου με την αναβάθμισή του σε Βιομεθάνιο και την διάθεσή του σε χρήσεις όπου παραδοσιακά χρησιμοποιείται το ορυκτό Φυσικό Αέριο.

Η τάση αυτή ενισχύθηκε πρόσφατα από οικονομικούς και γεωπολιτικούς λόγους κατόπιν της ραγδαίας αύξησης των τιμών του φυσικού αερίου στα τέλη του 2021 αφ’ ενός και των διαφαινόμενων ελλείψεων επαρκών ποσοτήτων στην Ευρώπη λόγω των επιπτώσεων της Ουκρανικής κρίσης αφ’ ετέρου. Το ουσιώδες αποτέλεσμα των τελευταίων αποτυπώθηκε στην απόφαση της Ευρωπαϊκής επιτροπής REPowerEU και ειδικότερα στο στόχο ετήσιας παραγωγής Βιομεθανίου 35 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ανά έτος μέχρι το 2030.

Για λόγους σύγκρισης της σημασίας του εγχώρια παραγόμενου Βιομεθανίου, είναι σημαντικό να υπολογιστεί η βαρύτητα του Βιομεθανίου στο σύνολο του διακινούμενου Φυσικού Αερίου.

• Από τα 35 BNm³/a του πανευρωπαϊκού στόχου, η εκτίμηση για την ποσόστωση της Ελλάδας είναι περίπου 600 MNm³/a (Μελέτη Gas for Climate, Ιούλιος 2022). Οι εκτιμήσεις αυτές επιβεβαιώνονται από μελέτες εγχώριων φορέων, με εγκυρώτερες αυτές που πραγματοποιεί το ΚΑΠΕ.
• Οι ετήσιες αυτές ποσότητες αντιστοιχούν περίπου στο 7,5% της σημερινής συνολικής κατανάλωσης της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτροπαραγωγής (σύμφωνα με ανακοίνωση της ΔΕΦΑ το 2021 η συνολική κατανάλωση Φυσικού Αερίου ήταν 69,96 εκ MWh)
• Από την συνολική ετήσια ποσότητα φυσικού αερίου, το 18,77%, δηλαδή 13,13 εκ. MWh (περίπου 1,4 BNm³/a) διανέμεται από τα δίκτυα διανομής. Με άλλα λόγια, το συνολικό δυναμικό βιομεθανίου που αντιστοιχεί στον στόχο του REPowerEU για την Ελλάδα (600 MNm³/a) θα μπορούσε να καλύψει το 43% των σημερινών ετήσιων αναγκών των δικτύων διανομής!!! Άρα το Βιομεθάνιο αποτελεί έναν από τους πυλώνες που θα αντισταθμίσουν τις αναπόφευκτες περικοπές στις προμήθειες Φυσικού Αερίου, που ξεκίνησαν με την πρόσφατη επιβολή του 15%.

Από τα παραπάνω συνάγεται η σημασία του Βιομεθανίου όχι μόνο για την ενεργειακή μετάβαση του Ελληνικού ενεργειακού τομέα και την διαδικασία της απανθρακοποίησης, αλλά και για την υποκατάσταση εισαγόμενου φυσικού αερίου με εγχώρια παραγόμενο ισοδύναμο ενεργειακό προϊόν με σχετικά σταθερό κόστος που δεν θα επηρεάζεται από ενεργειακές και γεωπολιτικές κρίσεις. Κατά συνέπεια, οι φορείς λειτουργίας των συστημάτων μεταφοράς και διανομής θα πρέπει να διευκολύνουν την διείσδυσή του στην αντίστοιχη αγορά.